O Νίκος Παπαδόπουλος φωτογραφίζει playmobil. Πιο συγκεκριμένα, σχολιάζει
την καθημερινότητα φωτογραφίζοντας playmobil.
Ανακάλυψα το μπλογκ του τυχαία, και ως
απολύτως κολλημένη με τα playmobil
λάτρεψα την ιδέα του playmobilism, αυτού
του παράλληλου σύμπαντος όπου τα μικρά, πλαστικά, σκληρά κι αλύγιστα ανθρωπάκια
παλεύουν να μας θυμίσουν τι σημαίνει να είσαι ανθρώπινος. Κι ακόμα κι αν δεν
συμφωνείς πάντα με το σχόλιο/άποψη που εκφράζει ο Νίκος με τις φωτογραφίες του,
δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις την ευαισθησία, την αυτοκριτική και κυρίως
αυτήν την αίσθηση του «έλα να κάνουμε κάτι», που αναβοσβήνει σε κάθε κλικ του.
Κι όσο χάζευα τις φωτογραφίες σκεφτόμουν 1.πόσο πολύ θα
ήθελα να τυπώσω σε αφίσες κάποιες από αυτές και να γεμίσω τους δρόμους και 2.τι
ωραία που θα ήταν αν κάποια στιγμή ο Νίκος τις έκανε μία σούμα και τις
παρουσίαζε σε μία έκθεση ( και ίσως και να τις πουλούσε και τα έσοδα να τα
έδινε κάπου που θα ήξερε ότι θα πιάσουν τόπο, γιατί για τέτοιο τύπο τον έχω...).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου